പാഞ്ച് (Paanch)

(ഇന്ത്യയില്‍ പ്രദര്‍ശനാനുമതി നിഷേധിക്കപ്പെട്ട ഒരു ചിത്രത്തെ പരിചയപ്പെടുത്തുകയാണ് ഇക്കുറി 'ചിത്രനിരീക്ഷണത്തില്‍ '. ഈ ചിത്രം പ്രായപൂർത്തിയായവരെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണ്.)

'പ്രദര്‍ശനാനുമതി നിഷേധിക്കപ്പെടുക'. ചലച്ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക്, പ്രത്യേകിച്ചും കച്ചവട ലക്ഷ്യങ്ങള്‍ കൂടിയുള്ള ചലച്ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക്, ഇന്ത്യയില്‍ ഒരുപക്ഷേ അപൂര്‍വ്വമായി മാത്രം സംഭവിക്കുന്നതാണ്. എഴുത്തുകാരനായും സംവിധായകനായും, നിരൂപക പ്രശംസയും സാമ്പത്തിക വിജയങ്ങളും, സമീപകാല ഹിന്ദി ചലച്ചിത്രവേദിയില്‍ ഒരുപോലെ കൈമുതലായ അനുരാഗ് കാശ്യപിന്‍റെ ആദ്യ സംവിധാന സംരംഭം, 2002-ല്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ 'പാഞ്ച്', ഇന്ത്യയില്‍ പ്രദര്‍ശനാനുമതി നിഷേധിക്കപ്പെട്ട അല്ലെങ്കില്‍ നിരോധിക്കപ്പെട്ട ചിത്രമാണ്.


രണ്ട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പാണ് ഈ ചിത്രത്തിനെ കുറിച്ച് ഞാന്‍ അറിയുന്നത്. സമകാലീന ഇന്ത്യന്‍ ചലച്ചിത്രത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു പ്രഭാഷണത്തില്‍ രഞ്ജിനി മജുംദാര്‍ , സത്യാ, കമ്പനി മുതലായ ചിത്രങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം 'പാഞ്ച്' എന്നൊരു ചിത്രവും പരാമര്‍ശ്ശിക്കുകയുണ്ടായി. ചിത്രത്തിന്‍റെ ചില ഭാഗങ്ങള്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. മിസ്റ്ററി, ത്രില്ലര്‍ ഗണത്തിലുള്‍പ്പെടുന്ന ചിത്രങ്ങളോട് പൊതുവില്‍ ഒരു ആഭിമുഖ്യം ഉള്ളതുകൊണ്ട് ചിത്രത്തിനുവേണ്ടി അന്നു മുതലേ അന്വേഷണം തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. നിരോധിക്കപ്പെട്ട ഒരു ചിത്രം കണ്ടെത്താനുള്ള വഴികളൊന്നും മുന്നില്‍ തെളിഞ്ഞില്ല, ഇക്കഴിഞ്ഞ ഡിസംബര്‍ വരെ.

സംവിധായകന്‍ അനുരാഗ് കാശ്യപിന്‍റെ 'ദേവ് ഡി' ഇക്കഴിഞ്ഞ തിരുവനന്തപുരം അന്താരാഷ്‌ട്ര ചലച്ചിത്രോത്സവത്തില്‍ സമകാലീന ഇന്ത്യന്‍ ചലച്ചിത്ര വിഭാഗത്തിലുള്‍പ്പെടുത്തി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചിരുന്നു. അനുരാഗ് കാശ്യപ് ചലച്ചിത്രോത്സവത്തില്‍ സംബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ചലച്ചിത്ര അക്കാദമി ഒരുക്കിയ അനുരാഗ് കാശ്യപുമായുള്ള ഒരു മുഖാമുഖത്തിന് ശേഷം വീണുകിട്ടിയ ഒരു സന്ദര്‍ഭത്തിലാണ് 'പാഞ്ച്' ലഭിക്കുവാനുള്ള സാധ്യതകള്‍ അന്വേഷിക്കുന്നത്. 'PirateBay.com' എന്നായിരുന്നു ചിരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഉത്തരം. :)

പത്തോ പതിനഞ്ചോ ഫ്രെയിംസ് പെര്‍ സെക്കന്റിന്‍റെ ചടുലതയില്‍ ഇരുണ്ട, തിളച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഒരു നഗരവീഥിയില്‍ നിന്നാണ് ചിത്രമാരംഭിക്കുന്നത്. ഓടിയും ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞും ഒളിച്ചും നോക്കുന്ന ക്യാമറാക്കണ്ണുകള്‍. കാണുവാനിരിക്കുന്ന ഇരുണ്ട ജീവിത മുഖങ്ങളുടെ, കാമനകളുടെ, അപ്രതീക്ഷിതമായ ജീവിത വ്യതിയാനങ്ങളുടെ പകര്‍പ്പുപോലെ...

Synopsis:

കഴിവും അനുഭവപരിചയവും ഉണ്ടായിട്ടും ശ്രദ്ധേയരാകാത്ത, സംഗീതത്തില്‍ ഒരു ഭാവി സ്വപ്നം കാണുന്ന, 'ഡ്രോപ്പ്-ഔട്ട്സ്‌' ലൂക്ക്, മുര്‍ഗി, ജോയ്‌, പോണ്ടി, ഷ്യൂളി എന്നീ അഞ്ച് പേരാണ്‌ ചിത്രത്തിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങള്‍. പ്രവചനാതീതമായി പ്രതികരിക്കുന്ന ലൂക്കിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഹോട്ടലുകളിലും നിശാക്ലബ്ബുകളിലും തുച്ഛമായ തുകയ്ക്ക് ഈ സംഘം പാടുന്നു. ലഭിക്കുന്ന പണം ഭൂരിഭാഗവും ചിലവഴിക്കുന്നത് മദ്യത്തിനും ആത്മാവിനെ മയക്കുന്ന മരുന്നുകള്‍ക്കുമാണ്. ഈ 'പാഞ്ചിനും' അടുത്ത ബന്ധുക്കളോ പറയത്തക്ക സുഹൃത്തുക്കളോ ഇല്ല. നിഖില്‍ എന്ന ഒരേയൊരു സുഹൃത്തിന്റെ ഒഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഒരു ഗാരേജില്‍ ഇവര്‍ ജീവിതവും പരിശീലനങ്ങളും തള്ളിനീക്കി.

പണം കണ്ടെത്തുവാനായി നിഖിലിന്റെ അനുമതിയോടെ, പണക്കാരനായ നിഖിലിന്റെ പിതാവിനെ, മകനെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി എന്ന്‍ ധരിപ്പിക്കുന്നു. മോചിപ്പിക്കുവാനായി ലഭിക്കുന്ന പണം, നിഖില്‍ അടക്കമുള്ളവര്‍ പങ്കുവെച്ചെടുക്കുന്നു എന്നാണ് ധാരണ.

അന്നേദിവസം രാത്രിയില്‍ ഒരു വഴക്കിനിടയില്‍ ലുക്ക്‌, നിഖിലിനെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ മുന്നില്‍വെച്ച് ക്രൂരമായി കൊലപ്പെടുത്തുന്നു. പണത്തിനായുള്ള ആവശ്യവും സംഭവിച്ചുപോയ ഒരു കൊലപാതകം മൂടിവെയ്ക്കുവാനുള്ള വ്യഗ്രതയും ആ സുഹൃത്ത്‌ സംഘത്തിനെ കൂടുതല്‍ കുറ്റകൃത്യങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുന്നു...

അസാധാരണമായ ഒരു ആശയമൊന്നുമല്ല ചിത്രത്തിന്‍റെത്. ഭംഗിയായി എഴുതിയ ഒരു തിരക്കഥയില്‍ അഭിനേതാക്കളുടെ വളര്‍ച്ച. കഥയിലെ ചില അപ്രതീക്ഷിതമായ പരിണാമങ്ങള്‍. സന്ദര്‍ഭത്തിനനുസരിച്ച പശ്ചാത്തല സംഗീതത്തിന്‍റെ ഉപയോഗം. പ്രമേയത്തോടിണങ്ങുന്ന സംവിധാന മികവ്. ചുരുക്കത്തില്‍ പ്രേക്ഷകന്‍റെ ഹൃദയതാളം തെറ്റിക്കുന്ന ഒരു ചിത്രം.

1976-77 കാലഘട്ടത്തില്‍ കുപ്രസിദ്ധമായ ജോഷി-അഭയങ്കര്‍ കൊലപാതക പരമ്പരയാണ് ചിത്രത്തിന് ആധാരമായത്‌ എന്ന്‍ കരുതപ്പെടുന്നു. പൂനെയിലെ ഒരു കോളേജില്‍ ചിത്രകലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളായിരുന്ന ഒരു സംഘം ഒന്‍പതോളം പേരെ കൊലപ്പെടുത്തിയതായിരുന്നു പ്രസ്തുത സംഭവം. സമൂഹത്തിലെ അനാരോഗ്യകരമായ ചില പ്രവണതകളെ വിനോദോപാധിയാക്കുന്നു എന്നതായിരുന്നു ചിത്രത്തിന് പ്രദര്‍ശനാനുമതി നിഷേധിക്കുന്നതിന് സെന്‍സര്‍ ബോര്‍ഡിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

കെ.കെ മേനോന്‍ ചിത്രത്തില്‍ അസാധാരണമായി ലുക്ക്‌ മോറിസണ്‍ എന്ന കേന്ദ്രകഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആദിത്യ ശ്രീവാസ്തവ, തെജോസ്വിനി കോലാപുരി (പത്മിനി കോലാപുരിയുടെ സഹോദരി) ജോയ്‌ ഫെര്‍ണാണ്ടസ്, വിജയ്‌ മൌര്യ തുടങ്ങി എല്ലാവരും അഭിനയത്തികവ് പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഈ ചിത്രം പുറത്തിറങ്ങിയിരുന്നു എങ്കില്‍ ഇവരുടെയെല്ലാം കഴിഞ്ഞുപോയ വര്‍ഷങ്ങള്‍ മറ്റൊന്നാകുമായിരുന്നു.

അറിയപ്പെടുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്‌ ആയിരുന്നെങ്കിലും സംവിധായകനായി അനുരാഗ് കാശ്യപ്, പരിണിത, ജബ് വീ മെറ്റ്, ലൌ ആജ് കല്‍ മുതലായ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് ക്യാമറ കൈകാര്യം ചെയ്ത നടരാജ സുബ്രഹ്മണൃം, ജബ് വീ മെറ്റ്, ആമിര്‍, ദേവ് ഡി തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് ചിത്രസംയോജനം നിര്‍വ്വഹിച്ച ആരതി ബജാജ് തുടങ്ങി അണിയറയില്‍ ഒരു വലിയ നിരയുടെ ആദ്യ ചിത്രം കൂടിയായിരുന്നു, 'പാഞ്ച്'.

എഴുത്തുകാരനായ ( സത്യാ [സൗരഭ് ശുക്ലയുമായി ചേര്‍ന്ന്‍], ബ്ലാക്ക്‌ ഫ്രൈഡെ, കോന്‍, ദേവ് ഡി മുതലായ തിരക്കഥകള്‍ , യുവ, വാട്ടര്‍ മുതലായ ചിത്രങ്ങളിലെ സംഭാഷണങ്ങള്‍ ) അനുരാഗ് കാശ്യപിനെയായിരുന്നു മുന്‍പ്‌ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നത് എങ്കില്‍ സംവിധായകനായ അനുരാഗ് കാശ്യപിനെ കൂടുതല്‍ അറിയുവാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് 'പാഞ്ച്' എന്ന ഈ അനുഭവത്തോടെയാണ്.

വിശാല്‍ ഭരദ്വാജിന്റെതാണ് ചിത്രത്തിലെ സംഗീതം. സന്ദര്‍ഭത്തിനനുസരിച്ച് സംഗീതോപകരണങ്ങളുടെ സമര്‍ത്ഥമായ തെരെഞ്ഞെടുപ്പും ഉപയോഗവും മനോഹരമാക്കുന്ന പശ്ചാത്തല സംഗീതം സമീപ കാലത്തെ മികച്ച അനുഭവമാണ്.

പൊതുവില്‍ മികച്ച ഒരു അനുഭവമാണ് ചിത്രമെങ്കിലും, പ്രേക്ഷകന്‍ നെറ്റിചുളിക്കുന്ന ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളെങ്കിലും ചിത്രത്തിലുണ്ട്. കവര്‍ച്ച ചെയ്യുവാന്‍ കയറിയ വീട്ടില്‍ ഭക്ഷണം കഴിച്ചും പാട്ടുകേട്ടും ഇരിക്കുന്ന 'പാഞ്ച്' അത്തരത്തില്‍ ഒന്നാണ്.

മുറിയിലെ ചുവന്ന ചുവരില്‍ വരച്ച ചെകുത്താന്റെ മുഖം തന്റെതാണ് എന്നായിരുന്നു ലുക്ക് പറഞ്ഞിരുന്നത്. പിന്നെ‌ ചുവരില്‍ കറുത്ത ചായത്തില്‍ എഴുതിവെച്ചു. "Vangogh, Michelangelo and Kafka were unrecognized geniuses in their lives, as I'm now. Recognize me..." വാക്കുകള്‍ അറം പറ്റുകയായിരിക്കണം. വ്യക്തിയുടെ കാര്യത്തിലല്ല ഒരു ചിത്രത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍. എട്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കിപ്പുറവും സമരത്ഥമായി എഴുതപ്പെട്ട ഒരു തിരക്കഥയും വേറിട്ട വഴികള്‍ തിരയുന്ന ഒരു സംവിധായകന്റെ കന്നി സംരംഭവും തിരിച്ചറിയപ്പെടാതെ പോകുന്നു എങ്കില്‍ ഇത് മറ്റെന്താണ്?

അനുബന്ധം:
ഈ ചിത്രം മാന്യ വായനക്കാരന്‍ കാണാതെ ഈ പോസ്റ്റ്‌ പൂര്‍ണ്ണമാകുന്നില്ല. ചിത്രത്തിന്റെ ടോറന്‍റ് ഡൌണ്‍ലോഡ് ചെയ്യുന്നതിന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക്‌ ചെയ്യുക.