ജൂണില് കോഴിക്കോട് നടന്ന മാതൃഭൂമിയുടെ തിരക്കഥാ ക്യാമ്പില്വെച്ച്, രഞ്ജിത്തുതന്നെ പറഞ്ഞാണ് 'പ്രാഞ്ചിയേട്ടനെ' ഞാന് പരിചയപ്പെടുന്നത്. മനോഹരമായ ചിത്രത്തിന്റെ പേര് ഏറെ ഇഷ്ടമാവുകയും ചെയ്തു. എന്നാല് ചിത്രത്തിന്റെ റിലീസിന് മുന്പ് വലിയ പരസ്യ ചിത്രങ്ങളില് ആ പേര് അച്ചടിച്ച് കണ്ടപ്പോള് വളരെയേറെ നിരാശ തോന്നി. ആ പേരിന്റെ കണ്ണേറ് കോലമായിരുന്നു ചിത്രത്തിന്റെ പരസ്യകല. ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ പരസ്യകലയെ കുറിച്ച് മുന്പൊരിക്കല് എഴുതിയത് ഒന്ന് പകര്ത്തി എഴുതട്ടെ:
"പഴയ കാല മലയാള ചിത്രങ്ങളില് 'പരസ്യകല' എന്നായിരുന്നു എങ്കില് ഇന്നത് പോസ്റ്റര് ഡിസൈന് ആണ്. ശരിയാണ്, കല (മലയാള)ചലച്ചിത്ര പരസ്യങ്ങളില് നിന്നും കുടിയൊഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ സ്വഭാവത്തിനെ, അനുഭവത്തിനെ, ഉള്ളടക്കത്തിനെ ആദ്യമായി പ്രേക്ഷകരിലേയ്ക്ക് എത്തിക്കുന്നത് ചിത്രത്തിന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചറിഞ്ഞ ഒരു പരസ്യചിത്രകാരനാണ്. വായിച്ച് മനസ്സിലാക്കേണ്ട ഒരു മനസ്സ് പല ചിത്രങ്ങള്ക്കും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടുതന്നെ പരസ്യചിത്രകാരന് പലപ്പോഴും ഇന്ന് നിസ്സഹായനും ആണ്."
രണ്ട് വര്ഷം മുന്പ് രജത് കപൂര് സംവിധാനം ചെയ്ത മികച്ച ഒരു ചിത്രമുണ്ട്, 'മിഥ്യ'. സങ്കീര്ണ്ണമായ ഒരു പ്രമേയം അവതരിപ്പിച്ച ആ ചിത്രം പക്ഷേ, പരസ്യചിത്ര ക(കൊ)ലാകാരന് ഒരു തമാശയായി തോന്നിയെന്നു വേണം കരുതാന്. ആ ചിത്രം പരസ്യങ്ങളില് പരിപാലിക്കപ്പെട്ടത് അത്തരത്തിലായിരുന്നു. സമാനമാണ് 'പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്റെ' കാര്യവും! തിരോന്തരം മലയാളവും കന്നഡ മലയാളവും 'ഭൂതത്തിന്റെ' കുട്ടി മലയാളവും കഴിഞ്ഞ് മമ്മുട്ടി, തൃശ്ശൂര് മലയാളം വെള്ളിത്തിരയില് അവതരിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു വഷളന് സാധനം എന്നേ ആ പരസ്യങ്ങള് കണ്ടാല് നിങ്ങള്ക്ക് തോന്നുകയുള്ളൂ. പോരാത്തതിന് ചിത്രം ഇറങ്ങുന്നതിന് മുന്പേ പത്രപരസ്യങ്ങളില് ഇതൊരു മഹാവിജയമാണെന്ന് പറയുന്നതും കേട്ടു. വിജയമോ, മഹാവിജയമോ എന്നത് നമുക്ക് വഴിയേ അറിയാം. പക്ഷേ, നിങ്ങള് തെറ്റിദ്ധരിച്ച പോലെ വഷളനല്ല, 'പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്'.
Synopsis:
തൃശ്ശൂരാണ് പശ്ചാത്തലം. എന്നേയും മറ്റെല്ലാ തൃശ്ശൂര്ക്കാരേയും പോലെ, ചിറമേല് ഈനാശു ഫ്രാന്സിസ് എന്ന തൃശ്ശൂര്ക്കാരന് പ്രാഞ്ചിയേട്ടനും സുന്ദരനായിരുന്നു, സുമുഖനായിരുന്നു, ദീന ദയാലുവായിരുന്നു.
തന്റെ ജീവിതത്തിലെ പ്രധാനമായൊരു തീരുമാനമെടുക്കും മുന്പ്, സാന്ധ്യ നേരത്ത് പള്ളിയില് പോയ പ്രാഞ്ചിയേട്ടന് ഫ്രാന്സിസ് പുണ്യാളനുമായി സ്വപ്ന സമാനമായ ഒരു സംവാദം തുടങ്ങുന്നു. അങ്ങനെ ആ വേളയില് മറ്റൊരു പണിയും ഇല്ലാതിരുന്ന പുണ്യാളന്, പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്റെ കഥ കേള്ക്കുകയാണ്. സ്കൂള് തലത്തിലേ ചാര്ത്തി കിട്ടിയ 'അരിപ്രാഞ്ചി' എന്ന ഇരട്ടപേര് സമൂഹത്തില് സാമാന്യം വിലയുള്ള ഒരു ബിസിനസ്സുകാരനായിട്ടും ഗഡിയെ വിട്ടുപോയില്ല എന്നതാണ് അടിസ്ഥാന പ്രശ്നം.
കാലം മാറിയെന്നും ചൊള എറിഞ്ഞാല് 'പത്മശ്രീ' വീടിന്റെ ഷോകേസില് ഇരിക്കുമെന്നും വാസു മേനോന് എന്ന മറ്റൊരു ഗഡിയില് നിന്ന് ധരിച്ച് വശായ പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്, 'അരിപ്രാഞ്ചി' എന്ന പേരിന് പകരം 'പത്മശ്രീ ഫ്രാന്സിസ്' എന്ന പുതിയ പേര് എന്ത് വില കൊടുത്തും വാങ്ങിക്കുവാന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.
തൃശ്ശൂരാണ് പശ്ചാത്തലം. എന്നേയും മറ്റെല്ലാ തൃശ്ശൂര്ക്കാരേയും പോലെ, ചിറമേല് ഈനാശു ഫ്രാന്സിസ് എന്ന തൃശ്ശൂര്ക്കാരന് പ്രാഞ്ചിയേട്ടനും സുന്ദരനായിരുന്നു, സുമുഖനായിരുന്നു, ദീന ദയാലുവായിരുന്നു.
തന്റെ ജീവിതത്തിലെ പ്രധാനമായൊരു തീരുമാനമെടുക്കും മുന്പ്, സാന്ധ്യ നേരത്ത് പള്ളിയില് പോയ പ്രാഞ്ചിയേട്ടന് ഫ്രാന്സിസ് പുണ്യാളനുമായി സ്വപ്ന സമാനമായ ഒരു സംവാദം തുടങ്ങുന്നു. അങ്ങനെ ആ വേളയില് മറ്റൊരു പണിയും ഇല്ലാതിരുന്ന പുണ്യാളന്, പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്റെ കഥ കേള്ക്കുകയാണ്. സ്കൂള് തലത്തിലേ ചാര്ത്തി കിട്ടിയ 'അരിപ്രാഞ്ചി' എന്ന ഇരട്ടപേര് സമൂഹത്തില് സാമാന്യം വിലയുള്ള ഒരു ബിസിനസ്സുകാരനായിട്ടും ഗഡിയെ വിട്ടുപോയില്ല എന്നതാണ് അടിസ്ഥാന പ്രശ്നം.
കാലം മാറിയെന്നും ചൊള എറിഞ്ഞാല് 'പത്മശ്രീ' വീടിന്റെ ഷോകേസില് ഇരിക്കുമെന്നും വാസു മേനോന് എന്ന മറ്റൊരു ഗഡിയില് നിന്ന് ധരിച്ച് വശായ പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്, 'അരിപ്രാഞ്ചി' എന്ന പേരിന് പകരം 'പത്മശ്രീ ഫ്രാന്സിസ്' എന്ന പുതിയ പേര് എന്ത് വില കൊടുത്തും വാങ്ങിക്കുവാന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.
'മമ്മുട്ടി ഫലിത'ങ്ങളോട് ഒരു അകലം പാലിക്കുകയാണ് പതിവ്. പക്ഷേ, 'പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്' പൊതുവില് കുറേ നാള്കൂടി നിലവാരമുള്ള ഒരു ചിരിയാണ് മലയാളത്തില്!
ഹാസ്യരസ പ്രധാനമായ രചനക്ക് രഞ്ജിത് തൂലിക ചലിപ്പിക്കുന്നത് ഏറെ നാളത്തെ ഇടവേളയിലാണ്. പുണ്യവാളന് കഥകേട്ടിരിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് ചിത്രത്തിന്റെ പുതുമ. ചിത്രത്തിന്റെ എപ്പിസോഡിക്കല് സ്വഭാവം (തെരഞ്ഞെടുപ്പ്-അവാര്ഡ്-പത്മശ്രീ-ട്യൂഷന് ക്ലാസുകള്-പോളി) പോരായ്മയാണെങ്കിലും കഥ അവതരിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിലെ പുതുമ ചിത്രത്തെ ഏറെ സഹായിക്കുന്നു. പതിവുപോലെ നിലവാരം പുലര്ത്തുന്ന വേണുവിന്റെ ഛായ.
മമ്മുട്ടിയുടെ 'പ്രാഞ്ചിയേട്ട'നെ കൂടാതെ ചെറുതും വലുതുമായ വേഷങ്ങളിലെത്തുന്ന ഇന്നസെന്റ്, ബിജു മേനോന്, ഇടവേള ബാബു, ടി.ജി രവി, മകന് ശ്രീജിത്ത് രവി, വി.കെ ശ്രീരാമന് എന്നീ തൃശ്ശൂരുകാര്ക്കൊപ്പം ജെസ്സെ ഫോക്സ് അലന് (ഫ്രാന്സിസ് പുണ്യാളന്), മാസ്റ്റര് ഗണപതി, ജഗതി ശ്രീകുമാര്, ശശി കലിംഗ, ടിനി ടോം, സിദ്ദിഖ്, ഖുശ്ബു, പിന്നെ വെറുതെ നായകനൊരു നായിക എന്ന ലൈനില് പ്രിയാമണിയുമുണ്ട് ചിത്രത്തില്. പതിവ് പോലെ മമ്മുട്ടിക്ക് സുമുഖ-സുന്ദര രൂപം തന്നെ! ചിത്രത്തിന്റെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങളില് മുഖ്യ കഥാപാത്രത്തിനുള്ള പോഴത്തം കഥാപാത്രത്തിന്റെ ചമയ-വേഷ രൂപകല്പ്പനകളില് നഷ്ടപ്പെടുന്നതായി തോന്നി. ഇന്നസെന്റിന്റെ വാസുമേനോന്, പോളി എന്ന കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിച്ച മാസ്റ്റര് ഗണപതി, രൂപത്തിലെ വ്യത്യസ്തത വലിയൊരളവില് അനുഗ്രഹമാകുന്ന ശശി കലിംഗ എന്നിവരാണ് പരാമര്ശിക്കപ്പെടേണ്ട ചിത്രത്തിലെ അഭിനേതാക്കള്.
കാറ് വരുന്നു, ഇറങ്ങുന്നു. അതും പോരാഞ്ഞ് 'അയാള് (അവര്) വന്നു' എന്ന് സംഭാഷണം. കാറില് കയറുന്നു, പോകുന്നു. ഒരു ബിസ്സിനസ്സുകാരന്റെ കഥ പറയുമ്പോള് ഇങ്ങനെയെങ്കില് ഒരു മന്ത്രിയുടെയോ എം.പിയുടെയോ കഥയാണെകില് എന്തൂട്ടായിരിക്കും അവസ്ഥ? കാറിന്റെ വരവും പോക്കും എടുക്കാന് മാത്രം എത്ര കാന് വേണ്ടിവരും, എന്റെ ശിവനെ..!
മണിരത്നം 1995-ല് കണ്ടുപിടിച്ച 'ശോന്ന' വര, ദാണ്ടെ, ചിത്രത്തിന്റെ തുടക്കത്തില് ഇന്നും ഞാന് കണ്ടു. വര തന്നെ വേണം എന്ന് നിര്ബന്ധമുള്ളവര്ക്ക് ഇനിയെങ്കിലും മഞ്ഞ, പച്ച, നീല എന്നീ മറ്റ് നിറങ്ങള് പരീക്ഷിച്ച് നോക്കാവുന്നതാണ്!
ഭംഗിയായി ഒരു ചിത്രം ഒരുക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ പ്രധാനമാണ്, അത് ഭംഗിയായി വിപണനം ചെയ്യപ്പെടുന്നതും. നമ്മുടെ പ്രമുഖരായ ചലച്ചിത്ര പ്രവര്ത്തകര്പോലും വര്ഷങ്ങളായി പിന്തുടര്ന്ന് വരുന്ന സാമ്പ്രദായിക രീതികള് മാത്രമേ ഒരു ചിത്രം വിപണനം ചെയ്യാന് സ്വീകരിക്കുന്നുള്ളൂ എന്നത് അത്യന്തം ഖേദകരമാണ്. ഗീര്വാണം എഴുതിയ പോസ്ററുകള്, തലകള് നിരത്തിവെച്ച ഡിസൈനുകള്, ഒരു പഞ്ച്(?) ഡയലോഗ്-രണ്ട് കൂറ കോമഡി-നാല് വരി പാട്ട്-മൂന്ന് സ്റ്റെപ്പ് ഡാന്സ് എന്നിവയിട്ട് വരട്ടിയെടുത്ത ട്രൈലെര്, ചാനലുകളിലെ അരമണിക്കൂര് ഓശാന-വെഞ്ചിരിപ്പ് പരിപാടികള്, വെള്ളിയാഴ്ച മാത്രം വരുന്ന മൂലക്കുരു പത്രപരസ്യം, തീര്ന്നു. മൂന്ന്-നാല് കോടി രൂപ മുതല് മുടക്കുള്ള ഒരു നിര്മ്മിതി വിപണനം ചെയ്യുന്ന രീതികളാണ് ഇതെന്നോര്ക്കണം! (പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്റെ ട്രൈലെര് ഭേദമായിരുന്നു എങ്കിലും, ബാക്കിയെല്ലാം തഥൈവ്വ!)
ചിത്രത്തിന്റെ പരസ്യവിഭാഗം കാണിച്ച അലംഭാവം സമീപകാലത്തെ താരതമ്യേന മികച്ച ഒരു ശ്രമത്തെ, എന്നെപ്പോലുള്ളവര്ക്ക് ആദ്യദിവസങ്ങളില് ടിക്കറ്റ് എടുക്കുവാന് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല എന്നത് സങ്കടകരമാണ്. പ്രാഞ്ചിയേട്ടനും ദൈവവും ഒരു പാട് നാള് തിയ്യേറ്ററില് കഥ പറഞ്ഞിരിക്കട്ടെ എന്ന പ്രാര്ത്ഥനയോടെ തൃശ്ശൂരിലെ അഷ്ടമിച്ചിറയില് നിന്നും ഷാജി.. :)
ആകെത്തുക: ടാ ഗഡി, വല്യ അലമ്പ് ഇല്യാട്ടാ... പ്രാഞ്ചി അലക്കനണ്!
ഓഫ് ടോപ്പിക്ക്: നമ്മുടെ മുന്നിര നടന്മാര് പുര നിറഞ്ഞ് നില്ക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട് നാളേറെയായി. ഇനിയെങ്കിലും ഭാര്യയും പിള്ളേരും അവരുടെ മക്കളും ഒക്കെയായി ഒരു കുടുംബമാകാം. ഒരു കുടുംബമെന്നത് അവരുടേയും സ്വപ്നങ്ങളില് ഉണ്ടാകില്ലേ? :)